Movement is one of the most spectacular phenomena involving glaciers. Determining glacier surface velocity is now a routine aspect of glaciological studies. These are geodetic methods, especially satellite positioning, that most frequently is applied in such work. Using the Hans Glacier (
sw Spitsbergen) as an example, the presented paper is an attempt at defining the time resolution limit of changes in the velocity determined using
gps positioning technology. A test network was established in the area of the examined glacier in order to define the size and variability of the main satellite positioning biases as well as to define their impact on determining position and the calculated velocity. A discussion relating to achieved accuracy (differentiated from measurement precision) for baselines of a length of several kilometres in the high latitudes has also been presented.
Jednym z najciekawszych i najbardziej spektakularnych zjawisk dotyczących lodowców jest ich ruch. Wyznaczanie powierzchniowej prędkości lodowców jest obecnie czynnością rutynową w pracach glacjologicznych. Do tych celów stosuje się najczęściej metody geodezyjne, głównie pozycjonowanie satelitarne. W niniejszej pracy przedstawiono próbę określenia granicznej rozdzielczości czasowej przy wyznaczaniu krótkookresowych zmian prędkości z obserwacji
gps na przykładzie lodowca Hansa na południowym Spitsbergenie. W tym celu została założona sieć pomiarowa, składająca się z jednego odbiornika na lodowcu oraz trzech odbiorników odniesienia w bezpośrednim sąsiedztwie lodowca. Na podstawie zebranych obserwacji zostały przedstawione rozważania dotyczące wpływu wybranych błędów pomiarowych technologii
gps oraz ich wpływu na określanie sub-dobowych zmian prędkości na dużych szerokościach geograficznych. Błędy pomiarowe, mimo krótkich wektorów, głównie związane ze zmienną konfiguracją satelitów
gps nie pozwoliły w tym przypadku na określanie zmian prędkości z rozdzielczością czasową większą niż doba.