Analiza dokładności i wiarygodności wybranych modeli jonosfery nad obszarem Polski w czasie burzy jonosferycznej z 17 marca 2015 roku

Modele jonosfery opracowane na podstawie obserwacji GNSS są szeroko wykorzystywane w geodezji, przede wszystkim do poprawy precyzyjnego pozycjonowania satelitarnego. Modele te są również wykorzystywane do badania zjawisk zachodzących w samej jonosferze oraz do badania pogody kosmicznej. Szczególnie trudnym zadaniem jest modelowanie jonosfery w trakcie zaburzeń jonosferycznych spowodowanych aktywnością słoneczną wywołującą zaburzenia ziemskiej magnetosfery. W pracy zostanie przedstawiona analiza dokładności kilku popularnych modeli jonosfery stosowanych w geodezji – IGS, COE, UPC oraz JPL. Do badań włączono również dwa warianty modelu rozwijanego na UWM w Olsztynie, charakteryzującego się wysoką rozdzielczością czasowo-przestrzenną. Badania przeprowadzono na danych z okresu burzy jonosferycznej, która miała miejsce 17 marca 2015 roku. Okres ten został wybrany ze względu na fakt, że zaburzenia w jonosferze spowodowały znaczący wzrost liczby swobodnych elektronów nad Europą Środkową. W prezentacji zostaną również zaproponowane własne metody walidacji modeli jonosfery.